Derivati ​​alkil poliglikozida

Danas su alkil poliglikozidi dostupni u dovoljnim količinama i po konkurentnim cijenama, tako da njihova upotreba kao sirovine za razvoj novih specijalnih surfaktanata na bazi alkil poliglikozida izaziva veliko interesovanje. Stoga, svojstva površinski aktivnih tvari alkil poliglikozida, na primjer pjena i vlaženje, mogu se modificirati prema potrebi kemijskom transformacijom.

Derivacija alkil glikozida je trenutno veoma angažovan posao. Postoji mnogo vrsta derivata alkil glikozida putem nukleofilne supstitucije. Pored reakcije sa esterima ili etoksidima, derivati ​​jonskog alkil poliglikozida, kao što su sulfati i fosfati, takođe mogu biti sinteti .

Počevši od alkil poliglikozida koji imaju alkil lance(R) od 8,10,12,14 i 16 atoma ugljika (C₈do C₁₆）i prosječnim stepenom polimerizacije(DP) od 1,1 do 1,5, pripremljene su tri serije derivata alkil poliglikozida. Kako bi se ispitala promjena svojstava surfaktanta, uvedeni su hidrofilni ili hidrofobni supstituenti koji dovode do alkil poliglikozidnih glicerol etera. (Slika 1)

S obzirom na njihove brojne hidroksilne grupe, alkil poliglikozidi su prefunkcionalizovane molekule. Daleko većina derivatizacija alkil poliglikozida se izvodi hemijskom transformacijom slobodne primarne hidroksilne grupe na C⁶ atom. Iako su primarne hidroksilne grupe reaktivnije od sekundarnih hidroksilnih grupa, ova razlika u većini slučajeva nije dovoljna za postizanje selektivne reakcije bez zaštitnih grupa. U skladu s tim, uvijek se može očekivati ​​da će derivatizacija alkil poliglikozida proizvesti mješavinu proizvoda čija karakterizacija uključuje znatan analitički napor. Pokazalo se da je kombinacija plinske hromatografije i masene spektrometrije poželjna metoda analize. U sintezi derivata alkil poliglikozida, pokazalo se efikasnim korištenje alkil poliglikozida sa niskom DP vrijednošću od 1,1, koji se u nastavku naziva alkil monoglikozidi. To dovodi do manje složenih mješavina proizvoda i kao posljedica toga do manje kompliciranih analiza.